รสชาติที่แท้จริงของอาหารเป็นเพียงส่วนหนึ่ง

มันเริ่มต้นจากรูปลักษณ์ของอาหาร จากนั้นจึงได้กลิ่น ดังนั้นก่อนที่อาหารจะสัมผัสลิ้นของเรา เราจึงมีความคาดหวังที่ส่งไปยังสมองของเราจากตาและจมูกของเรา เมื่ออาหารเข้าปาก เราจะสัมผัสถึงเนื้อสัมผัสและความร้อนของเครื่องเทศอย่างพริก ไม่ว่าจะร้อนหรือเย็นก็ตาม โปรดทราบว่าสิ่งเหล่านี้เป็นความรู้สึกมากกว่ารสชาติ แม้ว่าพริกจะมีรสชาติและความร้อนก็ตาม! จากนั้นต่อมรับรสของเราจะถอดรหัสรสหวาน เปรี้ยว เกลือ อาหารคาว และความขมของอาหาร เป็นเครื่องป้องกันเราจากการกินของมีพิษสำหรับผู้ชายและผู้หญิงหรือเด็กบนท้องถนน แม้ว่าเรามักจะสัมผัสได้ถึงการผสมผสานของสิ่งที่เราเห็น กลิ่นที่เราได้รับ และความรู้สึกของอาหารในปากที่เราเรียกว่าเนื้อสัมผัส (รวมทั้งความครีมและความมัน) ความรู้สึกของ อาหารไทย อุณหภูมิ ความร้อนของเครื่องเทศ และผลกระทบที่อาจฉุน (ชวนน้ำลายสอ) และอาจถึงขั้นความเป็นโลหะ (โดยเฉพาะกับไวน์) จะถูกเพิ่มเข้าไปพร้อมกับรสชาติพื้นฐานทั้งห้า และเราเรียกประสบการณ์ทั้งหมดว่า รสชาติ รสชาตินั้นจะค่อนข้างแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล – คนที่เป็นหวัด หิวหรือกระหาย กินยาหรือป่วย หรือเพียงแค่ไม่ชินกับประสบการณ์การรับรส ล้วนสัมผัสประสบการณ์ที่แตกต่างออกไป ดังนั้นสำหรับคนไทยแล้ว รสชาติที่แท้จริงของอาหารเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเรื่องราวเท่านั้น รูปลักษณ์ของอาหาร กลิ่นของอาหารและสิ่งที่อยู่รอบๆ และความอร่อยของการเสิร์ฟล้วนมีส่วนช่วยทั้งสิ้น มีอาหารบางจานที่ดูไม่ดีเว้นแต่คุณจะคาดหวังถึงรสชาติ ส้มตำปูบาลาจะนึกถึงทันที